Παρουσίαση βιβλίου

Ασπασία Κατσούλη - Συμεώνογλου

Μ’ αρέσει η φλυαρία. Είναι κακό…;

Εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2008, σελ. 34

Η Ασπασία Κατσούλη – Συμεώνογλου, έμπειρη εκπαιδευτικός και λογοτέχνιδα, έχει κυκλοφορήσει, σταδιακά – εδώ και μια εικοσαετία, περίπου – μια σειρά βιβλίων με ιστορίες και παραμύθια, όπως: Ο Βασιλιάς Κοκαλομύτης, Η Θοδωρούλα, ο Τεσσερομάτης και το αθάνατο νερό, Είμαι κλέφτρα, λαίμαργη και πονηρή, αλλά δε φταίω…, Σαρκοφάγος, αιμοβόρος κι αχόρταγος, ε, λύκος είμαι, δεν είμαι αρνάκι… κ.ά.

Στο παρόν βιβλίο με αφηγηματική δεινότητα και χιουμοριστική διάθεση μας παρουσιάζει τη ζωή, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα «ελαττώματα» και τα «προτερήματα», τις συνήθειες κ.ο.κ. διαφόρων πουλιών, όπως είναι: η καρακάξα (ή κίσσα), ο κόρακας, η καλιακούδα και η κουκουβάγια. Η συγγραφέας στο κείμενό της, παρεμβάλλει, με την τεχνική του μονολόγου (σε πρώτο πρόσωπο) ή του διαλόγου, παροιμίες, μύθους, παραμύθια, ανέκδοτα κ.λπ. από την ελληνική και εβραϊκή (Π. Διαθήκη) μυθολογία, αλλά και από την ελληνική λαογραφία. Σκοπός της είναι να ενημερώσει τα παιδιά-αναγνώστες της για θέματα Ζωολογίας, που έχουν μεν επιστημονική βάση, αλλά είναι δοσμένα με απλό και κατανοητό τρόπο μέσα από τη θυμοσοφία του λαού μας και τις παραδόσεις του, κύρια.

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι η απλή καθομιλουμένη δημοτική, το ύφος της απλό και προσιτό, ακόμη και σε μικρά παιδιά, και το πρώτο πρόσωπο που χρησιμοποιεί στα αφηγηματικά μέρη του βιβλίου, φέρνει το μικρό αναγνώστη, αβίαστα, κοντά στη γνώση θεμάτων, που απασχολούν τα σχολικά του βιβλία και ενγένει το Αναλυτικό Πρόγραμμα Μαθημάτων του Δημοτικού, δηλαδή τη διδακτέα ύλη των μαθημάτων που διδάσκεται στο σχολείο. Μάλλον, το βιβλίο αποτελεί ένα επωφελές για τη μόρφωση των μαθητών ανάγνωσμα, με τη διαφορά ότι εδώ οι γνώσεις και οι όποιες πληροφορίες δίνονται με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο, μέσα από τη λογοτεχνία. Η αρχαία ρήση «Τέρπειν άμα και διδάσκειν» (την οποία δανείζεται ο Γρ. Ξενόπουλος στο περιοδικό για παιδιά «Η Διάπλασις των Παίδων»), στο βιβλίο αυτό βρίσκει εφαρμογή.

Αρωγός στην προσπάθεια και στους στόχους της συγγραφέα έρχεται να συμβάλλει με την καλλιτεχνική της δύναμη η εικονογράφος του βιβλίου Χριστίνα Χρονοπούλου. Με το χρωστήρα της ζωντανεύει το κείμενο της συγγραφέα, προσδίδοντας παράλληλα μια άλλη εικαστική/αισθητική διάσταση στο βιβλίο, βοηθώντας το παιδί ν’ απολαύσει και να κατανοήσει το κείμενο και συγχρόνως το παιδί/αναγνώστης να χαρεί την ίδια εικονογράφηση, ανεβάζοντάς του η εικονογράφος το καλλιτεχνικό αισθητήριο.

Τέτοια βιβλία αξίζει να διαβάζονται από τα παιδιά και να συζητιούνται μαζί τους από γονείς και εκπαιδευτικούς, αν και θα έλεγα ότι όλα τα βιβλία για παιδιά πρέπει να διαβάζονται από τους παιδαγωγούς των παιδιών και στη συνέχεια να γίνονται αντικείμενο συζήτησης. 

Θανάσης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ