Ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου

Το εικονογραφημένο βιβλίο δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Το παρόν βιβλίο συγκεντρώνει τα Πρακτικά Ημερίδας της 29.1.2005 (κείμενα 10 εισηγήσεων), την οποία οργάνωσε ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (Κ.Ε.Π.Β.), στην Αθήνα. Η ημερίδα αποτελούνταν από δύο θεματολογικά μέρη: «Θεωρία και κριτική του εικονογραφημένου βιβλίου» και «Η τέχνη της εικονογράφησης». Στο πρώτο μέρος προήδρευσε η κ. Άντα Κατσίκη-Γκίβαλου, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο δεύτερο ο κ. Ηρ. Εμμ. Καλλέργης, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών. Στο βιβλίο προηγείται το προλόγισμα στην ημερίδα της κ. Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Προέδρου του Κ.Ε.Π.Β., ενώ το εισαγωγικό σημείωμα υπογράφει η κ. Τζίνα Καλογήρου, Αναπλ. Καθηγήτρια Διδακτικής της Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.  

Όλες οι εισηγήσεις συμβάλλουν στον εμπλουτισμό του γνωστικού επίπεδου και της εικαστικής προβληματικής του αναγνώστη. Η επιστημονική θεώρηση του θέματος συμβάλλει στην εξέλιξη της εικονογράφησης, ως καλλιτεχνικού δρώμενου, αφού η συμβολή του καθενός έχει ως στόχο της να φωτίσει διάφορες πτυχές, να θέσει ιδέες, απόψεις, προτάσεις, να συνδέσει την τέχνη με την πραγματικότητα, αντλώντας από την έρευνα και τη βιβλιογραφία, αλλά και από την πραγματικότητα: της εικονογράφησης των παιδιών για παιδιά, των αναγκών των παιδιών, των εικονογράφων κ.ο.κ.

Εξετάζονται διάφορα θέματα με εμβρίθεια και με επιστημονικό τρόπο, με αναλύσεις επάνω σε μια διεθνώς εξελισσόμενη θεωρητική και πρακτική βάση, εισάγοντας νέους όρους και νέες απόψεις για το εικονογραφημένο βιβλίο, για την αισθητική αξία των παιδικών δημιουργιών, για τη λειτουργική συνύπαρξη του λεκτικού και εικονιστικού κώδικα κ.λπ.

Και μια καλοπροαίρετη παρατήρηση: Το ζητούμενο παραμένει, όσον αφορά την επιστημονική γλώσσα (ορολογία και δομή), τα νοήματα, τις ιδέες, την επιστημοσύνη, να μην παραμείνει τελικά η επιστήμη εντός των τειχών του πανεπιστημιακού θώκου και κατεστημένου, αλλά με εκλαΐκευση να διαχυθεί η γνώση και ο προβληματισμός στο λαό και στους εργαζόμενους, και προ παντός προς όφελός τους. (Δηλ. το δόγμα «Η τέχνη για την τέχνη» να μην αντικατασταθεί από το δόγμα: «Η επιστήμη για την επιστήμη»). Πολύ το φοβάμαι το τελευταίο, ιδίως από ορισμένους πανεπιστημιακούς.  

Θανάσης Ν. Καραγιάννης